KIŞ GELDİ ve FIRINLARIMIZDAN DUMAN TÜTMEYE BAŞLADI
Her yörenin kendine has ekmeği vardır. Bizimde özellikle kış mevsiminin olmazsa olmazı fırınlarımızda yapılan kömbe ve çöreklerimizdir…
Fırın, fedakâr bir ailenin fırını yakması ile başlar… Yanan fırın günlerce hatta haftalarca sönmeden yakılmaya devam eder. Adeta köydeki tüm haneler seferber olur… Hatta zaman zaman ilçemiz Dinar’dan hamurlarını getirerek bu güzel taş fırında çöreklerini yapanlara bile rastlanır. Fırınlar köyümüzde nöbet usulü çalışır… Fırın yakan birinin ardına herhangi bir (ite, haşhaş ezmesi, oklava hatta yakacak) nesne koyarsanız nöbet sırası sizdedir. Fırına gelen diğer şahıslar bu sırayı takip ederler. Bu yazılı olmayan geleneksel sistemle insanlar arasında devam ede gelen bir sözleşmedir… Söz, hala yerini, değerini ve özelliğini korumaya devam eder buralarda…
Fırın demek, ekmeklerin mayalandığı gibi sohbetlerin mayalandığı yer olarak bilinir… Hastaların, köye gelip gidenlerin, evliliklerin adeta haber merkezidir… Buralarda yardımlaşma zirveye çıkar. Her komşu birbirinin çöreğine, kömbesine yardım eder… Yani ekmek eve ortaklaşa sunulur… Fırınlar, bu duygularla bireyselleşen dünyamıza inat yanmaya devam ettikçe gönül fırınlarında mayalanan ruhlar var olmaya devam edecektir.
'Afşar Haber'
Dernek Başkanı: 0543 680 80 50 (Ara)
2019 © AFŞAR HABER - Tüm Hakları Saklıdır.
Yazılım: HK Asistan, Ceyuka SMS
