Bizler sözlü kültürün hakim olduğu dönemlerin çocuklarıyız. Odalarda, kıraathanelerde çokça cami minber ve kursulerde dinledigimiz, öğrendiğimizle amel etmeye gayret gösterir, biraraya geldiğimizde bunları başkalarına anlatmayı vazife bilirdik.
Zaman yerinde durmuyor. Artık yeni nesil bizim gibi "dinleme" nimetine pek sahip değil....
İmkanlar oldukça geniş. İyi ve kötü herşey insanın amadesine sunulmuş. Bunun tartışmasını işin ehli eğitimcilere bırakalım.
Biz konumuza dönelim. Bizim destanlarimiz, hikayelerimiz, masallarımiz yada kulaklarımıza şifa gibi gelen bizi sufi gelenekle besleyen menkıbelerimiz vardı.
Onlar bizim hem duvarlarımizı hemde gönlümüzün derinliğini süsledi.
Misafir herşeyden önce tanrı misafiriydi. Dokuz rızıkla gelir ancak birini yerdi. Yenilen yerde bereket vardı. Sofralar ve gönüller Halil İbrahimdi. Biri yer biri bakarsa kıyamet ondan kopardı. Aile efradindan önce misafire ikram edilirdi. Çünkü o Tanrı tarafından gönderilmiş bir bereketti.
Bunlar bizi biz yapan, hayata anlam katan değerlerdi. Eskimezler çok az şey bilirlerdi, fakat hayat denilen sahada harfiyen bildikleri ile amel ederlerdi. Onlar için bilgi, kendini bilmek demekti. Kendini bilen arifti, alimdi...
Sözlü kültürle beslenen, lastik ayakkabı ile top oynamış neslin artık son demlerini yaşıyoruz. Onlar düğünlerinde çifte telli ve zeybek haricinde oyun bilmeyen insanlardı. Maçları siyah beyaz, oyunları kendi el yapimi mis gibi ahsap kokan ağaçlardandi. Şöyle gidip omuzlarına yaslansaniz yanan sobanın başında size sabaha kadar anlatacak hatıralar bulursunuz..
Artık ak saçlı, gün görmüş bilge ihtiyarların yerini ve köşelerini, koca koca dev ekranlarla birlikte, avuç içine kocaman dünyayı sığdıran yeni nesil teknolojiler aldı. Onlarin yegane hedefi tüketmekti. Cancanli reklamların albenisi ve alıcısı vardı...
Her haberi, her konuyu, her dersi artık buralardan öğreniyoruz. Buradaki bilgelerin ne derece sağlıklı olup olmadığına bakmaksızın ahkam kesmeye başlıyoruz.
Karşımızda yer alan her taşa oklarımızı var gücüyle atıyoruz. Her birimiz kendi mahallesinin şaşmaz bekçiliğini yapmaya gayret ediyoruz. Söz artık "bizdense" dinliyoruz...
Bilgiye ulaşmanin oldukça kolay olduğu bir dünyada ne yazikki ahlâk, nezaket, erdem, irfan, yardımlaşma, dayanışma giderek toprağın altına bu nesille birlikte gömülüyor.
Bilenler, bildikleriyle amel eyleyenlerdi. Onlar "güzel atlara" binip amellerinin yanına gittiler..
O halde sevgili dostlar... İçinde bulunduğumuz gün ve geceler bizlerin yeni miracı olmalı. Hayatımızın faniliğini idrak ederek toplumsal bilinç düzeyinde ben bana düşenleri ne kadar yapıyorum? sorusuna ve "Niçin kendinizin yapmadığı, ortaya eylem ve davranış olarak koymadiginiz şeyleri söylüyorsunuz." ? sualine cevap aramaya yöneltmeli...
Sorgulanmadan önce sorgulayabilmek duasıyla.
N.Y.
Dernek Başkanı: 0543 680 80 50 (Ara)
2019 © AFŞAR HABER - Tüm Hakları Saklıdır.
Yazılım: HK Asistan, Ceyuka SMS
