"Hayat, derbederlik ve tembellik için çok uzun; fakat hırsla, yağma ve haydutluk yapmaya değmeyecek kadar kısadır. Hayat duygularla çalışılacak ve resmedilecek bir kompozisyon, aynı zamanda mantıklı yazılacak bir rapor gibidir." diye başlıyor yazar İlber Ortaylı "Bir ömür nasıl yaşanır" isimli eserin önsözünde.
"Herkes tavsiyeye ihtiyaç duyar. Güngörmüş, ne söylediğini bilen, dünyadan haberdar birinden gelen tavsiyeye ise iki kere ihtiyaç duyar. Hele de her bir insan ömrünün son derece hızlı yaşandığı, tüketildiği, verimsiz kullanıldığı böyle bir devirde..." diye devam ediyor eserin girişini kaleme alan Bilici...
Birçoğumuzun kafa kâğıdı eskimeye başladı. Bize sorulan tevellüt kaç? Sorusuna cevap verecek nesil giderek azalıyor. Babalarımız bizleri tanıtırken bizim "mahdum" diye mahcubiyet duyardı. Giderek kelimeleriniz azalmaya başladı. Her ne kadar imkânlarımız çoğalsa da... Artık bizleri ve bizden olanları hızla "emojiler" esir almaya başladı.
Esaret sadece onlarla sınırlı değildi. Okumak, bir araya gelmek, birbirimizin talebesi olmak, hasbihal eylemek, bildiği en güzel meseleyi bile yeni duymuş gibi aşkla dinlemeyi tercih etmek gibi güzel hasletler o "emojileri" üretenler tarafından adeta aramıza perde perde indirildi... Bireysellik, bireyselleşme geçmiş dönemlerde uzlete çıkan dervişlere rahmet okutmaya başladı...
Kendi görüşlerinin bir kısmını benimsemeyen iki öğrencisini (Ebu Yusuf ve Muhammed) aynı ilim meclisinde sürekli besleyen, onlara bilgisini aktarmaya çalışan, en büyük eserlerini onların hizmetine vakfeden imamı Ebu Hanife’nin tarikinda yürüdüğümüzü söylerken bile kırk parçaya ayrılma rüzgârına kapılıyoruz. Elbette, Allah her insanın parmak izini ve aklını, düşüncesini farklı kıldı. Mezhepler hiçbiri benim yolum sizinkinden daha iyi demedi.
Devrin halifesi Ebu Cafer el mensur imamı malikin tartışılmaz eseri el muvattayi çoğaltıp nüshalar halinde tüm beldelere gönderip devletin resmi hukuk kitabı yapmak istediğinde, imamı malik "Bu eser benim Kur'andan ve Hadis’ten anladığımdır. Ben bu büyük vebali kaldıramam" diye itiraz ediyor.
Daha çok okumaya, daha çok sorgulamaya, daha çok tefekkür, tezekkür etmeye ve en çok da dinlemeye ihtiyacımız var. Onun için büyük mutasavvıf Mevlana Rumi büyük eseri Mesnevi' ye "Bisnev" dinle diye başlar.
Dinlemeli, öğrenmeli ve bildiklerimizi öğretmeye gayret etmeliyiz. Üzerinde gezdiğimiz toprak her gün bize "gurura kapılma bunun altıda var" diyerek lisanı hal ömrümüzü bereketlendirmeye çağırmakta. Tıpkı haydin kurtuluşa gibi.
Ömrümüzü bereketli kılmak için "insanoğlu zarardadır" diyen rabbimizin "ancak salih amel işleyenler hariç" buyurduğu toplum yararına güzel davranışlar ortaya koymaya bu yolda yürümeye gayretimiz olmalı. Eminim dünya ve ahiret mutluluğuna kavuşuruz.
Dualarımızla
Nazım YILDIRIM, 21/02/2020, AFŞAR
Dernek Başkanı: 0543 680 80 50 (Ara)
2019 © AFŞAR HABER - Tüm Hakları Saklıdır.
Yazılım: HK Asistan, Ceyuka SMS
